Wypadanie włosów u kobiet

Przyczyny przeszczepienia włosów u kobiet

Włosy są istotnym elementem wyglądu, który daje wskazówki dotyczące stylu i osobowości danej osoby. Biorąc pod uwagę ich wpływ na codzienne życie, wypadanie włosów może mieć osłabiający wpływ psychologiczny zarówno na mężczyzn, jak i kobiety. Jednakże, ponieważ włosy są silnie związane z czynnikami społecznymi i psychologicznymi z perspektywy kobiecej, kobiety mają tendencję do większego zmagania się z tym problemem niż mężczyźni, mimo to, wypadanie włosów u kobiet często nie jest uznawane za poważny problem kosmetyczny. Włosy są symbolem kobiecości i wskaźnikiem piękna w oczach kobiety, stanowią podstawową część jej wizerunku. Z tego względu liczne badania wykazały, że kobiety doświadczające wypadania włosów borykają się z uczuciami braku atrakcyjności, wstydu, stresu i dyskomfortu.

Wypadanie włosów staje się uciążliwym problemem, gdy kobieta nie jest już w stanie stylizować swoich włosów wygodnie z powodu braku odpowiedniej ilości włosów. Mimo że jest to bardziej powszechny problem u mężczyzn, wypadanie włosów staje się poważnym problemem wśród kobiet po 50. roku życia, dotykając 30% z nich. Większość kobiet zaczyna doświadczać wypadania włosów wraz z wiekiem, szczególnie w okresie menopauzy. Istnieje jednak wiele opcji leczenia, które dają zadowalające rezultaty; postęp w nowoczesnych technikach odbudowy włosów umożliwia skuteczne odzyskanie tego, co zostało utracone, w przeciwieństwie do starszych metod.

Jakie są przyczyny wypadania włosów u kobiet?

Istnieje wiele źródeł związanych z wypadaniem włosów u kobiet. Od czynników dziedzicznych, przez ciążę, przepisane leki, po stres – wszystkie te przyczyny zmieniają życie wielu kobiet w okres, w którym trudno utrzymać pozytywny obraz siebie. Przed podjęciem jakichkolwiek działań ważne jest dokładne zrozumienie tych przyczyn, aby podjąć jak najbardziej efektywne kroki.

Przyczyny wypadania włosów u kobiet można wymienić następująco:

Genetyczne wypadanie włosów u kobiet: Znane również jako androgenowe łysienie, jest główną przyczyną wypadania włosów u kobiet, mającą poważny wpływ na życie pacjenta. Jest to predyspozycja genetyczna dziedziczona po obu stronach rodziny, która pogarsza się z upływem czasu. Postępująca miniaturyzacja mieszków włosowych powoduje zmniejszenie gęstości włosów, prowadząc do rozlanego wypadania włosów z charakterystycznymi wzorcami. Uważa się, że męskie hormony, zwane androgenami, są przyczyną tego stanu, w taki sposób, że jeśli poziom androgenów jest zbyt wysoki lub istnieje nadwrażliwość, może wystąpić wypadanie włosów u kobiet. W miarę spadku poziomu estrogenów, androgenowe łysienie może stać się poważnym problemem w okresie menopauzy.

Alopecja areata: Alopecja areata to choroba skóry, uznawana za powszechną chorobę autoimmunologiczną, która powoduje wypadanie włosów w małych plamach na skórze głowy lub dowolnej części ciała. Powoduje nieprzewidywalne wypadanie włosów, ale zazwyczaj jest ono przejściowe.

Alopecja trakcyjna: Czasami powszechnie stosowane zabiegi kosmetyczne lub określone praktyki kulturowe mogą prowadzić do stanu znanego jako alopecja trakcyjna. Kobiety, które regularnie noszą peruki, ciasne warkocze lub rolki do loków, stanowią grupę największego ryzyka w kontekście alopecji trakcyjnej. Wypadanie włosów zwykle występuje na przedniej części skóry głowy, a w większości przypadków wystarczy eliminacja źródła problemu, aby osiągnąć poprawę.

Telogen effluvium: Kiedy liczba włosów wchodzących w fazę telogenu (spoczynkową) zaczyna rosnąć, może wystąpić telogen effluvium, a te spoczywające włosy wypadają po około trzech miesiącach. Wiele czynników może wywołać telogen effluvium, takich jak choroby, infekcje, urazy, dieta, stres, poród, choroby tarczycy, anemia, niedobory żelaza itp.

Trichotillomania: Jest to zaburzenie psychiatryczne, które objawia się nieodpartą chęcią wyrywania włosów. W takim przypadku zniszczone i złamane włosy stają się widoczne na skórze głowy w formie plam, a brak leczenia może prowadzić do bliznowaciejącej alopecji.

Niedobór żelaza: Niedobór żelaza jest uznawany za czynnik przyczyniający się do wypadania włosów u kobiet. Gdy poziom ferrytyny, białka wskazującego stan zapasów żelaza, spada, może wystąpić wypadanie włosów. Poziom ferrytyny jest zazwyczaj niski u kobiet menstruujących, a także u kobiet z anemią lub wegetarianek. Spożywanie pokarmów bogatych w żelazo może być rozwiązaniem w przypadku wypadania włosów z powodu niedoboru żelaza.

Choroba tarczycy: Nadczynność lub niedoczynność tarczycy może prowadzić do wypadania włosów u kobiet. Kiedy tarczyca produkuje nadmiar lub niedobór niektórych hormonów, może to również wpłynąć na mieszki włosowe, choć nie zostało to naukowo udowodnione.

Ekstremalny stres: Czynniki takie jak nadmierna utrata wagi, choroba, operacje i poród są poważnymi stresorami dla organizmu, a taki rodzaj stresu może prowadzić do wypadania włosów w postaci telogen effluvium.

Leki: Szczególnie toksyczne składniki, takie jak chemioterapia i radioterapia, mogą powodować nagłe wypadanie włosów na całym ciele. Choć tego typu wypadanie włosów zazwyczaj jest przejściowe i odwraca się po eliminacji źródła, istnieje zawsze ryzyko trwałego wypadania włosów, jeśli mieszki włosowe zostaną poważnie uszkodzone.

Przewaga androgenów: Gdy występuje zaburzenie hormonalne, szczególnie nadmiar męskich hormonów, może wystąpić wypadanie włosów i łysienie, a także wzrost włosów na twarzy, brzuchu lub klatce piersiowej.

Fryzura: Fryzury takie jak kucyk czy warkocz, które powodują napięcie na mieszki włosowe, mogą prowadzić do wypadania włosów, jak w przypadku alopecji trakcyjnej. Należy pamiętać, że uszkodzenie mieszków włosowych może prowadzić do trwałego wypadania włosów.

Inne schorzenia, które mogą powodować wypadanie włosów, to: toczeń rumieniowaty układowy, choroba Addisona, celiakia, liszaj płaski, grzybica, twardzina, trichorrhexis invaginata.

Objawy wypadania włosów

Wypadanie włosów zwykle występuje stopniowo, a w wyniku tego w niektórych przypadkach może zostać niezauważone przez jakiś czas. Biorąc pod uwagę znaczenie wczesnej diagnozy i interwencji, niezwykle ważne jest, aby być świadomym objawów wypadania włosów, w tym:

• Zauważenie większej liczby włosów na szczotce, podłodze, w prysznicu lub na umywalce.
• Stopniowe przerzedzanie się włosów na czubku głowy, co jest powszechnym objawem. Może to wystąpić zarówno u mężczyzn, jak i kobiet; podczas gdy cofający się linię włosów to najczęstsza forma przerzedzenia u mężczyzn, kobiety zazwyczaj doświadczają szerszego przerzedzenia włosów.
• Wystąpienie łysych plam w kształcie okręgów lub plam. Zwykle pojawiają się na skórze głowy, powodując natychmiastowy świąd lub ból przed wypadaniem włosów.
• Zauważalna utrata objętości włosów.
• Wzrost liczby złamań włosów.
• Nagłe wypadanie włosów, szczególnie po urazie psychicznym lub fizycznym.
• Zmniejszenie objętości kucyka.
• Całkowite wypadanie włosów, szczególnie w wyniku toksycznych substancji, takich jak chemioterapia czy radioterapia.

Jak jest diagnozowane?

Diagnoza wypadania włosów u kobiet jest zazwyczaj potwierdzana na podstawie historii stopniowego przerzedzania się włosów przez lata lub nagłego wypadania włosów o charakterystycznych plamach. Jeśli zauważyłaś przerzedzanie się włosów na skórze głowy lub doświadczasz nagłego wypadania włosów, powinnaś niezwłocznie skonsultować się z dermatologiem. Aby postawić dokładną diagnozę, lekarz przeprowadzi badanie fizykalne i wykona różne testy. Metody diagnozowania wypadania włosów to:

Historia medyczna: Aby określić przyczynę wypadania włosów, lekarz zada różne pytania, takie jak jakie leki lub suplementy przyjmujesz, czy wypadanie włosów występuje w twojej rodzinie, jaką fryzurę nosisz, jakie produkty do pielęgnacji włosów używasz, czy masz nawyk wyrywania włosów, jaką dietę stosujesz lub czy przeżywasz duży stres w życiu.

Badanie fizykalne: Aby ujawnić takie stany jak zapalenie, zaczerwienienie lub bliznowacenie, lekarz przeprowadzi dokładne badanie, aby określić, ile włosów utraciłaś i jaki jest podstawowy wzór wypadania włosów. Jeśli badanie fizykalne nie wystarczy, lekarz może zdecydować się na wykonanie różnych testów medycznych, w tym:

• Test pociągania: Aby zmierzyć nasilenie wypadania włosów, lekarz chwyci kilka pasm włosów, około 40, i delikatnie je pociągnie. Jeśli utrata więcej niż 6 włosów oznacza aktywne wypadanie włosów. Test ten stosuje się do diagnozy takich stanów jak telogen effluvium, anagen effluvium, androgenowe łysienie i alopecia areata.
• Test ciągnienia: W celu ujawnienia łamliwości włosów, lekarz przytrzyma kilka pasm włosów, jedno przy nasadzie, drugie na końcu, a następnie delikatnie pociągnie, aby sprawdzić, czy dochodzi do złamania. Test ten służy do ujawnienia uszkodzeń trzonów włosów powodujących wypadanie włosów.
• Test kartkowy: Test kartkowy służy do określenia liczby pasm włosów, które nadal rosną. Mała kartka wykonana z filcu jest przytrzymywana w pobliżu włosów, tworząc kontrast kolorystyczny między kartką a włosami. Dzięki tej metodzie lekarz dokładnie zobaczy złamane włosy i przeprowadzi szczegółowe badanie.
• Trichometria: Ta analiza jest wykonywana w celu zbadania jakości skóry głowy i włosów za pomocą zaawansowanego podejścia cyfrowego. Używa się systemu komputerowego z kamerą o wysokiej rozdzielczości do robienia zdjęć skóry głowy i włosów.
• Badanie krwi: W celu ujawnienia potencjalnych schorzeń medycznych, lekarz może zlecić badanie krwi, aby sprawdzić, czy wypadanie włosów wynika z takich problemów jak niedobory witamin, zaburzenia hormonalne itp.
• Test hodowli grzybów: Wypadanie włosów może być wynikiem obecności grzyba w włosach lub na skórze głowy. Mały próbka skóry lub włosów jest analizowana w laboratorium, aby sprawdzić, czy jest grzybicze zakażenie powodujące wypadanie włosów, takie jak grzybica lub tinea capitis.
• Biopsja skóry głowy: Jeśli potrzebne są dodatkowe informacje o mieszkach włosowych lub skórze głowy, lekarz może zdecydować się na wykonanie biopsji skóry głowy. Urządzenie podobne do ołówka jest używane do pobrania próbki tkanki, która jest wysyłana do laboratorium w celu określenia, czy występuje bliznowacenie.

Czy istnieją jakieś leczenie wypadania włosów u kobiet?

Leczenie wypadania włosów u kobiet w dużej mierze zależy od przyczyny tego stanu. Na przykład w przypadkach, gdy wypadanie włosów wynika z różnych stresorów lub wahań hormonalnych, takich jak ciąża, jak tylko źródło zostanie wyeliminowane – czyli z czasem – wypadanie włosów może się zakończyć. Podobnie, jeśli wypadanie włosów wynika z fryzur takich jak ciasne warkocze czy kucyki, rozwiązaniem będzie rozluźnienie włosów na jakiś czas, aby poprawić sytuację. Oprócz tego istnieją niektóre leki, które mogą okazać się skuteczne w leczeniu wypadania włosów, w tym:

• Minoksydyl: Jest to zatwierdzona substancja, która może stymulować wzrost włosów przy bezpośrednim stosowaniu na skórę głowy. Jednakże, efekty minoksydylu mogą się różnić wśród kobiet; u niektórych może przynieść nowy wzrost włosów, podczas gdy u innych nie przynosi żadnych rezultatów. Należy pamiętać, że minoksydyl nie przywróci pełnej gęstości włosów, a rezultaty będą widoczne dopiero po dwóch miesiącach. Po zaprzestaniu stosowania minoksydylu, włosy znów zaczną wypadać.
• Anty-androgeny: Androgeny, takie jak testosteron, mogą być przyczyną wypadania włosów u kobiet. Niektóre kobiety z androgenowym łysieniem mogą skorzystać z leków anty-androgenowych, takich jak spironolakton, szczególnie kobiety z zespołem policystycznych jajników, które zwykle mają wyższy poziom androgenów. Potencjalne skutki uboczne tych leków obejmują przyrost masy ciała, depresję, zmęczenie i utratę libido.
• Suplementy żelaza: Niedobór żelaza jest częstą przyczyną wypadania włosów u kobiet. Po badaniu krwi, które wykazuje poziom żelaza, można zostać poproszoną o przyjmowanie suplementów żelaza, zwłaszcza jeśli jesteś wegetarianką, masz anemię lub intensywne miesiączki. Jednakże należy zachować ostrożność, ponieważ przyjmowanie suplementów żelaza przy normalnym poziomie żelaza może powodować skutki uboczne, takie jak zaparcia.
• Inne leki stosowane w leczeniu wypadania włosów u kobiet (ale nie zatwierdzone) obejmują:
• Estrogeny
• Steroidy
• Leczenie światłem
• Analogii prostaglandyn
• Inhibitory enzymu alfa-reduktazy, takie jak finasteryd

Jeśli zdecydujesz się wypróbować wymienione powyżej leczenie, musisz wziąć pod uwagę kilka kwestii związanych z bezpieczeństwem. Po pierwsze, nie zaleca się stosowania tych leków przez kobiety przed menopauzą bez stosowania antykoncepcji. Po drugie, te leki nie mogą być stosowane przez kobiety w ciąży lub kobiety, które planują ciążę.